หากผู้คนที่ถูกเอาผ้าพรางตาในเวลากลางวัน
พากันเห็นพ้องว่านั่นเป็นเวลากลางคืน
การรับรู้ที่ผิดพลาดของพวกเขานั่นแหละคือตัวปัญหา
การรับรู้ของเราถูกแต่งแต้มด้วยความหลงผิด
ในทำนองเดียวกับผู้ป่วยโรคดีซ่านเห็นทุกอย่างเป็นสีผิดเพี้ยนไปหมด
เขาเห็นหอยสังข์สีขาวเป็นสีเหลือง เพราะมีน้ำดีเข้าไปซ่านอยู่ในลูกนัยน์ตา
ความยึดติดนั่นเองที่ทำให้จิตเข้าใจปรากฏการณ์อย่างมีโมหะ
ทันทีที่จิตเห็นอะไร มันจะเข้าไปรับรู้อย่างยึดมั่นถือมั่น
แล้วประเมินค่าว่าสิ่งนั้นน่าพอใจ ไม่น่าพอใจ หรือเป็นกลางๆ แล้วในที่สุด
มันจะกระทำการไปตามการรับรู้ที่บิดเบือนนั้น ด้วยความชอบ ไม่ชอบ หรือเฉยๆ
ซึ่งจะยิ่งสั่งสมกรรมให้เพิ่มพูนขึ้นไปอีก
คนเรากระทำการจากพื้นฐานของการรับรู้ที่ผิดพลาดตลอดเวลา
เราไม่อาจจะแน่ใจในการรับรู้ใดๆที่เรามีอยู่
เมื่อยามที่เธอได้มองเห็นพระอาทิตย์อัสดงอย่างสวยงาม
เธออาจจะมั่นใจทีเดียวว่า
เธอกำลังมองเห็นพระอาทิตย์ในขณะที่มันยังอยู่ในขณะนั้น
แต่นักวิทยาศาสตร์จะบอกเธอว่า
ภาพของพระอาทิตย์ที่เธอได้เห็นนั้นเป็นรูปภาพของพระอาทิตย์เมื่อแปดนาทีที่
ผ่านไปต่างหาก
เนื่องจากหนทางที่ยาวไกลแสงพระอาทิตย์ใช้เวลาแปดนาทีในการเดินทางมาถึงโลก
ในทำนองเดียวกัน เมื่อเธอได้มองเห็นดวงดาว เธอคิดว่าดาวดวงนั้นอยู่ที่นั่น
แต่ดาวดวงนั้นอาจจะหายไปเรียบร้อยนานแล้ว อาจเป็นเวลาหนึ่งพัน สองพัน หรือ
หมื่นปี ก่อนหน้านี้
เราต้องระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับการรับรู้ของเรา มิฉะนั้น
เราจะได้รับความทุกข์ มันเป็นเรื่องที่เป็นประโยชน์อย่างมาก
หากว่าเราจะเขียนข้อความลงบนแผ่นกระดาษด้วยข้อความว่า “เธอแน่ใจแล้วหรือ ?”
แล้วแขวนมันไว้ภายในห้องของเธอ ในคลีนิกทางการแพทย์และโรงพยาบาล
พวกเขากำลังเริ่มที่จะแขวนคำเตือนลักษณะนี้ “ถึงแม้ว่าเธอจะมั่นใจ
กรุณาตรวจสอบอีกครั้ง !” มันเป็นคำเตือนว่า
ถ้าเชื้อโรคแม้สักตัวเดียวรอดจากการตรวจจับตั้งแต่ต้น
ต่อจากนั้นมันจะเกิดความยุ่งยากอย่างมาก ยากที่จะเยียวยารักษาได้
แพทย์จะไม่คิดในความหมายเชิงจิตตสังขาร(mental
formations)หรือการปรุงแต่งของจิตใจ
พวกเขาคำนึงถึงความหมายของเชื่อโรคที่ตกค้าง
แต่เราก็สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากสโลแกนที่ว่า “ถึงแม้ว่าเธอจะมั่นใจ
กรุณาตรวจสอบอีกครั้ง !”ได้ เราได้ทำตัวเองให้เป็นทุกข์
เราสร้างนรกสำหรับตัวเราเอง รวมถึงคนที่เรารัก เพราะการรับรู้ของเรา
“เธอแน่ใจกับการรับรู้ของเธอแล้วหรือ ?”
มีผู้คนเป็นทุกข์จาการรับรู้ที่ผิดพลาดเป็นเวลา ๑๐ ถึง ๒๐ ปี
พวกเขามั่นใจว่า คนอื่นๆหลอกลวงพวกเขาหรือเกลียดชังพวกเขา ถึงแม้ว่า
บุคคลอื่นได้หลอกลวงเขาเพราะความตั้งใจดีก็ตาม
บุคคลผู้ตกเป็นเหยื่อของการรับรู้ที่ผิดพลาดนั้นได้ทำให้ตัวเขาเองและบุคคล
ที่อยู่ล้่อมรอบตัวเขาได้รับทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก
คัดลอกบางส่วนจาก: ท่านติช นัท ฮันห์ , ท่านดิลโก เค็นเซ ริมโปเช
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น